Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

manes V

  • 1 Mañes

    Mañes

    Vocabulari Català-Castellà > Mañes

  • 2 Mañes

    Mañes

    Vocabulario Castellano-Catalán > Mañes

  • 3 manes

    mānēs, ium, m. (v. altlat. mānus, gut: die Guten), I) die abgeschiedenen Seelen, die Seelen der Verstorbenen, die Schattengeister der Toten, bes. die wohlwollenden, gutartigen (vgl. larvae, lemures), Verg., Liv. u.a.: von den Alten göttlich verehrt, dah. di manes, XII tabb. fr. u. Cic.; Sing. manem deum, Apul. de deo Socr. 15: u. manes von der abgesch. Seele einer Person, Verg. Aen. 3, 303. Liv. 3, 58, 11; 21, 10, 3. Sen. contr. 7, 1 (16), 21. Vgl. Schmid Hor. ep. 2, 1, 39 u. bes. Wissowa Religion u. Kultus der Römer2. S. 238 ff. – II) übtr.: 1) die Unterwelt als Aufenthaltsort der manes, Verg. u. Hor. – 2) die Strafen der Unterwelt, Stat. Theb. 8, 84. Auson. ephem. 57. p. 6 Schenkl: u. ähnlich quisque suos patimur manes, wir büßen ein jeder seinen sündhaften Seelenzustand (d.i. wir leiden die Strafen für unsere Lüste u. Begierden), Verg. Aen. 6, 743. – 3) = Leichnam, Überreste, omnium nudatos manes, Liv.: inhumatos condere manes, Lucan.: accipiet manes parvula testa meos, Prop. – / manes als femin. Corp. inscr. Lat. 6, 18817. – auch maanēs, Genet. maanum, Corp. inscr. Lat. 1, 1410.

    lateinisch-deutsches > manes

  • 4 manes

    mānēs, ium, m. (v. altlat. mānus, gut: die Guten), I) die abgeschiedenen Seelen, die Seelen der Verstorbenen, die Schattengeister der Toten, bes. die wohlwollenden, gutartigen (vgl. larvae, lemures), Verg., Liv. u.a.: von den Alten göttlich verehrt, dah. di manes, XII tabb. fr. u. Cic.; Sing. manem deum, Apul. de deo Socr. 15: u. manes von der abgesch. Seele einer Person, Verg. Aen. 3, 303. Liv. 3, 58, 11; 21, 10, 3. Sen. contr. 7, 1 (16), 21. Vgl. Schmid Hor. ep. 2, 1, 39 u. bes. Wissowa Religion u. Kultus der Römer2. S. 238 ff. – II) übtr.: 1) die Unterwelt als Aufenthaltsort der manes, Verg. u. Hor. – 2) die Strafen der Unterwelt, Stat. Theb. 8, 84. Auson. ephem. 57. p. 6 Schenkl: u. ähnlich quisque suos patimur manes, wir büßen ein jeder seinen sündhaften Seelenzustand (d.i. wir leiden die Strafen für unsere Lüste u. Begierden), Verg. Aen. 6, 743. – 3) = Leichnam, Überreste, omnium nudatos manes, Liv.: inhumatos condere manes, Lucan.: accipiet manes parvula testa meos, Prop. – manes als femin. Corp. inscr. Lat. 6, 18817. – auch maanēs, Genet. maanum, Corp. inscr. Lat. 1, 1410.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > manes

  • 5 Manes

    Mānes, ĭum ( fem., Inscr. ap. Fea, Var. di Notiz. p. 174; Inscr. Grut. 786, 5), m. [manus, good; v. mane], with or without di.
    I.
    The deified souls of the departed, the ghosts or shades of the dead, the gods of the Lower World, infernal deities, manes (as benevolent spirits, opp. to larvae and lemures, malevolent spirits):

    deorum manium jura sancta sunto,

    Cic. Leg. 2, 9, 22:

    Manibus divis mactatus,

    Lucr. 6, 759:

    Manibu' divis Inferias mittunt,

    id. 3, 52; Cic. Pis. 7, 16:

    sacrae (res) sunt quae Dis superis consecratae sunt: religiosae, quae Diis manibus relictae sunt,

    Gai. Inst. 2, 4.—
    B.
    Esp., the departed spirit, ghost, shade of a person:

    nec patris Anchisae cinerem manesve revelli,

    Verg. A. 4, 427:

    conjugis,

    id. ib. 6, 119;

    3, 303: manes Virginiae,

    Liv. 3, 58, 11; 21, 10, 3:

    camilli,

    Juv. 2, 154; Sen. Contr. 3, 16, 21:

    Galbae,

    Suet. Oth. 7. —In sing.:

    nomine Manem deum nuncupant,

    App. de Deo Socr. 15, p. 50, 19.—
    II.
    Transf.
    A.
    The Lower World, infernal regions ( poet.):

    Manesque profundi,

    Verg. G. 1, 243:

    haec Manes veniet mihi fama sub imos,

    id. A. 4, 387:

    esse aliquos Manes et subterranea regna,

    Juv. 3, 149. And in apposition:

    fabulae Manes,

    Hor. C. 1, 4, 16. —
    B.
    Punishments inflicted in the Lower World ( poet.):

    quisque suos patimur Manes,

    Verg. A. 6, 743 (Manes id est supplicia, Serv.); so Stat. Th. 8, 84; Aus. Ephem. 57. —
    C.
    A corpse (post-Aug.):

    accipiet manes parvula testa meos,

    Prop. 2, 13, 32 (3, 5, 16); Liv. 31, 30:

    ea causa est, ut pleraeque alitum e manibus hominum oculos potissimum appetant,

    Plin. 11, 37, 55, § 148; 16, 44, 85, § 234.

    Lewis & Short latin dictionary > Manes

  • 6 mānēs

        mānēs ium, m    a departed spirit, ghost, shade: patris Anchisae, V.: Verginiae, L. inde (i. e. ex fossā) Manes elicere, H.: quisque suos patimur Manīs, i. e. each his own character as formed in life, V.—With di, the deified souls of the departed, shades of the dead, gods of the Lower World, infernal deities, manes (as benevolent spirits): deorum manium iura: ab dis manibus Furiae.—The Lower World, infernal regions: profundi, V.: Esse aliquos Manīs, Iu.: fabulae Manes, H.—A corpse, remains: nudatos manes, L.: accipiet manes testa meos, ashes, Pr.

    Latin-English dictionary > mānēs

  • 7 mânes

    mânes [maan]
    〈m., meervoud〉
    voorbeelden:
    1    figuurlijk〉 invoquer les mânes des ancêtres de geesten der voorvaderen aanroepen

    Dictionnaire français-néerlandais > mânes

  • 8 manes

    mānēs, ium m.
    1) (редко sg.: manem deum Ap; pl. тж. об одной душе) души умерших, тени усопших (expiare m. mortuorum C; cinis manesque Anchisae V)
    2) поэт. тело умершего, покойник, труп (inhumatos condĕre m. Lcn; omnium nudati m. L)
    3) царство теней, подземный мир (m. imi или profundi V)
    4) адские муки, страшные страдания (suos m. pati V)

    Латинско-русский словарь > manes

  • 9 Manes

    Manes /ˈmɑ:neɪz/
    n. pl.
    (relig., stor. romana) Mani.

    English-Italian dictionary > Manes

  • 10 manes

    manes [ˈmɑːneız; ˈmeıniːz] spl Manen pl (die guten Geister der Toten im altrömischen Glauben)

    English-german dictionary > manes

  • 11 manes

    [st1]1 [-] mānes, ĭum, m.: - [abcl][b]a - mânes, âmes des morts. - [abcl]b - le séjour des mânes, les enfers. - [abcl]c - châtiments des enfers. - [abcl]d - cadavre, dépouille mortelle.[/b]    - manes [arch. manus: bon]: âmes des morts surtout favorables.    - par opp. à Larves, Lémures.    - dii manes: les dieux mânes.    - quisque suos patimur manes, Virg. En. 6: nous subissons chacun nos mânes (nous subissons ce que nous avons mérité). - voir hors site les mânes. [st1]2 [-] Mănēs, ētis, m.: Sid. Manès (hérésiarque, chef de la secte des Manichéens).
    * * *
    [st1]1 [-] mānes, ĭum, m.: - [abcl][b]a - mânes, âmes des morts. - [abcl]b - le séjour des mânes, les enfers. - [abcl]c - châtiments des enfers. - [abcl]d - cadavre, dépouille mortelle.[/b]    - manes [arch. manus: bon]: âmes des morts surtout favorables.    - par opp. à Larves, Lémures.    - dii manes: les dieux mânes.    - quisque suos patimur manes, Virg. En. 6: nous subissons chacun nos mânes (nous subissons ce que nous avons mérité). - voir hors site les mânes. [st1]2 [-] Mănēs, ētis, m.: Sid. Manès (hérésiarque, chef de la secte des Manichéens).
    * * *
        Manes, manium, manibus, pluraliter tantum. Ci. Les esprits et ames des trespassez.
    \
        Manes. Les peines que souffrent les trespassez. Quisque suos patimur manes. Virgil.

    Dictionarium latinogallicum > manes

  • 12 mânes

    mɑn
    nom masculin pluriel manes
    * * *
    mânes nmpl manes.
    [man] nom masculin pluriel

    Dictionnaire Français-Anglais > mânes

  • 13 mânes

    БФРС > mânes

  • 14 manes

    1) души, тени усопших, manes accire (см.): aedificia manium violare (1. 4 C. Th. 9, 17). 2) Dii manes, подземное царство (Gai. II. 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > manes

  • 15 manes

    ma.nes
    [m'einiz] n pl manes: espíritos dos mortos, venerados como divindades pelos romanos antigos.

    English-Portuguese dictionary > manes

  • 16 manes

    {'ma:neiz}
    n рl лат. рел. мани, души на умрелите (прадеди)
    * * *
    {'ma:neiz} n рl лат. рел. мани, души на умрелите (прадеди).
    * * *
    дух; духове;
    * * *
    n рl лат. рел. мани, души на умрелите (прадеди)
    * * *
    manes[´meini:s] n 1. мит. мани, душите (сенките) на умрелите; 2. дух.

    English-Bulgarian dictionary > manes

  • 17 manes

    s.m.pl. manes

    Diccionario Español-Gali > manes

  • 18 mânes

    m. pl. (lat. manes "âmes des morts") души на умрели ( у римляните тачени като богове).

    Dictionnaire français-bulgare > mânes

  • 19 manes

    pl (древнеримское) маны

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > manes

  • 20 manes

    [ʹmɑ:neız] n pl др.-рим.

    НБАРС > manes

См. также в других словарях:

  • mânes — mânes …   Dictionnaire des rimes

  • mânes — [ man ] n. m. pl. • XVe; lat. Manes, de manus « bon » ♦ Âmes des morts, dans la religion romaine. ⇒ esprit, lare, 1. ombre. « Aux mânes paternels je dois ce sacrifice » (P. Corneille). Loc. littér. Invoquer, interroger les mânes des ancêtres. ●… …   Encyclopédie Universelle

  • Mánes — Manes bezeichnet: laut Herodot den ersten (mythischen) König von Lydien, siehe Manes (Lydien) den Stifter der historischen Religion des Manichäismus, siehe Mani (Religionsstifter) eine norwegische Band (früher Black Metal, heute experimentelle… …   Deutsch Wikipedia

  • Manes — bezeichnet: laut Herodot den ersten (mythischen) König von Lydien, siehe Manes (Lydien) den Stifter der historischen Religion des Manichäismus, siehe Mani (Religionsstifter) eine norwegische Band (früher Black Metal, heute experimentelle Musik),… …   Deutsch Wikipedia

  • Manes — Mânes  Pour les articles homophones, voir Mane, Manne, Mann, Man et Mahn. Inscription funér …   Wikipédia en Français

  • Manes — puede referirse a: Manes, dioses de la mitología romana. Manes, líder religioso persa del siglo III, fundador del maniqueísmo. Manés, un idioma hablado en la isla de Man. Manés de Guzmán, un beato español. Esta página de desambiguación cataloga… …   Wikipedia Español

  • Manes — MANES, ium. 1 §. Namen. Dieser kömmt, nach einigen, von maneo, ich bleibe, her, weil sie vom ersten Anfange eines menschlichen Leibes an, und selbst nach dessen Tode, bey demselben bleiben, und ihr Vergnügen an ihm haben, wiewohl sie alsdann… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Manes — Ma nes, n. pl. [L.] (Rom. Antiq.) The benevolent spirits of the dead, especially of dead ancestors, regarded as family deities and protectors. [1913 Webster] Hail, O ye holy manes! Dryden. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Manes — (pl.) Gods of the Lower World, in Roman religion, from L. manes departed spirit, ghost, shade of the dead, deified spirits of the underworld, usually said to be from L. manus good, thus properly the good gods, a euphemistic word, but Tucker… …   Etymology dictionary

  • manés — Manés, id est, les ames sorties des corps humains, Manes, manium, manibus …   Thresor de la langue françoyse

  • manes — MANES. s. m. pl. Nom que les anciens donnoient à l ombre, à l ame d un Mort. Polixene fut sacrifiée aux manes d Achille. On s en sert encore quelquefois en Poësie, & dans le stile sublime …   Dictionnaire de l'Académie française

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»